عشق...

سلام با توجه به ایده ی خوشگل خانم جدیدی و استقبال از اون تصمیم گرفتم یه پست همکاری دیگه بذارم و این بار می خوام نظرتون رو در مورد عشق و معنیش بگید 

برا شروع معنای علمی  اون رو من میگذارم 

 تعریف علمی 

در طول تاریخ دو مقوله فلسفه  ودین بیشترین مطالب را راجع به مفهوم عشق بیان کرده‌اند. درقرن گذشته  روانشناسی  در مورد عشق به وفور اظهار نظر کرده‌است.  امروزه علوم  روان شناسی تکاملی ،زیست شناسی تکاملی،  مردم شناسی ، علم اعصاب  و  زیست شناسی  در مورد ماهیت عشق و عملکرد آن بحث‌های زیادی را مطرح کرده‌اند.
در مدلهای زیست شناشی مربوط به جنسیت، عشق به عنوان یک غریزه موجود در  پستانداران  همانند  گرسنگی  و  تشنگی  مطرح شده‌است. روانشناسی عشق را پدیده‌ای اجتماعی و فرهنگی  قلمداد می‌کند.  رابرت اشتنبرگ  روانشناس معروف ،  مدل مثلثی عشق  را مطرح کرد و عشق را شامل سه عنصر دانست: صمیمیت، تعهد و شهوت. افراد در مرحله صمیمیت رازها و جزئیات زندگی شخصی خود را برای یکدیگر بازگو می‌کنند. صمیمیت معمولا در دوستی یا عشق رومانتیک بروز می‌کند. تعهد انتظار تداوم رابطه عاشقانه تا ابد است. شهوت یا رابطه جنسی سومین قالب عشق است که مهمترین پارامتر محسوب می‌شود. 

 تعریف شیمیایی 

بر اساس شواهد  علم اعصاب  درهنگامی که فرد عشق خود را بروز می‌دهد، تعدادی عنصر شیمیایی در مغز فرد فعال می‌شوند. این مواد شیمیایی عبارتند از :  تستسترون ،  اوستروژن ،  دوپامین ،  نورفینفرین ،  سروتونین، اوکنسیتوسین  و  وازوپرسین . درهنگام برقراری رابطه جنسی یا احساسات شهوانی میزان تستسترون و اوستروژن در مغز افزایش پیدا می‌کند. معمولا دوپامین، نورفینفرین و سروتونین در مرحله جذب نظر فرد مقابل حضور پررنگ تری دارند. به نظر می‌رسد اوکسی توسین و وازوپرسین به روابط پردوام و قوی ارتباط دارند.
در  دسامبر  ۲۰۰۵، دانشمندان  ایتالیایی  در  دانشگاه پاویا  متوجه شدند که وقتی فرد برای اولین بار عاشق می‌شود، میزان  مولکول|مولکولی  که به عنوان NGF  عامل رشد عصب  شناخته می‌شود افزایش می‌یابد اما پس از یکسال ارتباط بین طرفین مقدار این مولکول به حالت اول بر می‌گردد.
«سطح NGF در افرادی که عاشق بودند بسیار بیشتر بود (P<۰٫۰۰۱) [ به طور متوسط ۲۲۷(۱۴)Pg/ml ] و این مقدار در مورد افرادی که رابطه دراز مدتی را تجربه کرده‌اند و افرادی که هیچ ارتباط عاشقانه‌ای نداشته‌اند به ترتیب برابر [۱۴۹(۱۲)pg/ml],[۱۲۳(۱۰)pg/ml] بود. همچنین میان میزان NGF و شدت رابطه عاشقانه همبستگی معنی داری وجود داشت (r=۰٫۳۴ ,p=۰٫۰۰۷). درغلظت بقیه NT‌ها هیچ تفاوتی مشاهده نشد. در ۳۹ مورد که فرد بعد از ۱۲ تا ۲۴ ماه هنوز رابطه عاشقانه را حفظ کرده بود اما به عقیده خودشان وضعیت روانی شان نسبت به زمان آشنایی تفاوت کرده بود سطح NGF کاهش یافته بود و تقریبا برابر سطح NGF گروه کنترل بود.»